Als we Nadine ontmoeten tijdens haar vrijwilligersdienst op een zonnige middag in maart, moeten we wachten tot een fanatiek potje tafelvoetbal is afgelopen. Door de woonkamer klinken West Afrikaanse afrobeats, een geliefd genre onder de bewoners. Veel mannen genieten buitenshuis van het mooie weer, dus Nadine kan ons uitgebreid vertellen over haar dienst.

14:00 uur start van de dienst
“Vanmiddag neem ik het stokje over van Christie, de ochtendvrijwilliger. We bespreken samen de bijzonderheden. Zo hoor ik dat de spelcomputer niet gebruikt kan worden, helaas voor de FIFA fans. Ook is er een lekkage bij de douches waar ik de mannen op moet wijzen.”

Na de overdracht neemt Nadine plaats achter de computer in het vrijwilligerskantoor: “Aan het einde van de dienst schrijft iedere vrijwilliger een kort verslag, die neem ik nu door. Ik kijk vooral naar hoe de mannen in hun vel zitten en of de sfeer in huis goed is. De praktische zaken, denk aan wie de leenfiets in bezit heeft en of er nieuwe bewoners zijn, zijn ook goed om te weten.

15.15 uur huishoudelijke klusjes
Tijd voor een boterham. “Soms staan hier wel vijf potten met een laatste restje chocopasta. Die schraap ik wel leeg hoor, haha.” Ondertussen klinkt gepiep, de wasmachine is klaar. Met een grote wasmand vol beddengoed en theedoeken stapt Nadine de woonkamer weer in. Een van de bewoners, Mustapha*, helpt met vouwen. Aan vervelen komt Nadine in de Toevlucht niet toe, vertelt ze. “Ik heb altijd wel een puzzelboekje of wat huiswerk bij me, maar die laat ik meestal in mijn tas zitten.”

16.00 uur de kookdienst gaat van start
De bel gaat. Jafar, een van de bewoners die vandaag de kookbeurt heeft, keert terug van de supermarkt met een tas vol boodschappen. Vandaag op het menu: spaghetti met tonijn. Nadine: “Elke dag heeft een kamer de taak om te koken. De mannen verdelen het werk: de een doet boodschappen, de volgende kookt en de laatste wast de pannen af.”

Terwijl de chef du jour, Hasan, de groenten wast en begint te snijden, checkt Nadine op het rooster wie vanavond de woonkamer schoonmaakt. “De meeste mannen beginnen uit zichzelf, anderen hebben wat aansporing nodig. Als verpleegkunde in opleiding leer ik motiverende gespreksvoering, die technieken komen hier goed van pas.”

17.15 uur kletsen met de bewoners
Terwijl de geuren van tonijn en kruiden de keuken vullen, knoopt Nadine gesprekjes aan met bewoners die thuiskomen voor het avondeten. Dat is een belangrijke taak, benadrukt Nadine: “Veel mannen in de Toevlucht zijn kwetsbaar, hun leven ligt overhoop. Ze missen vaak perspectief en vinden het moeilijk om optimistisch te blijven. We motiveren de mannen om uit bed te komen en activiteiten te ondernemen, zoals Nederlandse les. Zo geven we een duwtje in de rug.” Maar, vervolgt Nadine, het is niet alleen maar geven. Je krijgt ook veel terug. De mannen leren mij dammen en tafelvoetballen en laten me regelmatig lachen. Ik ga altijd opgewekt naar huis.”

18.00 uur aan tafel!
De tafel in de woonkamer heeft zich inmiddels gevuld met twintig lege borden. “Voor mij een kleine portie hoor”, zegt Nadine, terwijl Hasan haar bord volschept met pasta. “De mannen doen bijna alles zelf in de Toevlucht. Hoe minder ik doe, hoe beter.”

20.00 uur overdracht met Jelle
Vlak voordat Nadine haar dienst overdraagt aan de nachtvrijwilliger, Jelle, vragen we wat een dienst voor haar geslaagd maakt: “De Toevlucht is een rustpunt voor de mannen. Ik ben me ervan bewust dat ik hun problemen niet kan oplossen, maar ik probeer rust en een luisterend oor te bieden. Als dat gelukt is, heb ik mijn werk gedaan.”

Wil jij je net als Nadine inzetten voor de Toevlucht? Word vrijwilliger! Neem een kijkje op Word vrijwilliger! – Toevlucht Utrecht

Tekst en foto’s : Anniek Groothuis

* De namen van de bewoners in dit artikel zijn gefingeerd om hun privacy te beschermen.